H εξαφάνιση της μέλισσας Apis Mellifera Adami;

H εξαφάνιση της μέλισσας Apis Mellifera Adami;

Η Κρητική μέλισσα είναι αυτή που  έμελλε ακόμα και σε Θεούς να προσφέρει, όχι μόνο τροφή, αλλά και προστασία .

Η Μέλισσα είναι μία σημαντική μορφή της μυθολογίας που σχετίζεται με την ανατροφή του Δία. Συχνότερα αναφέρεται σαν νύμφη, που ήταν κόρη του βασιλιά της Κρήτης Μελισσέα και δίδαξε στους ανθρώπους τη μελισσοκομία. Η Μέλισσα έδινε το μέλι της στο θείο βρέφος και παράλληλα φρόντιζε να παίξει μαζί του και να του παρέχει ότι χρειαζόταν σαν παιδί. Παραλλαγές του μύθου που μιλάνε για δύο τουλάχιστον Μέλισσες, όπως ο μύθος του Απολλόδωρου που αναφέρει ότι ο Δίας ανατράφηκε από τις δύο κόρες του βασιλιά της Κρήτης Μελισσέα, τις νύμφες Αδράστεια και Ίδη, αυτές οι νύμφες τον τάιζαν γάλα και μέλι. Η Κρήτη υπήρξε ανέκαθεν ένα μέρος με πλούσια παραγωγή μελιού. Μάλιστα το μινωικό μέλι εξαγόταν ήδη από τη 2η χιλιετία π.Χ. συνεπώς είχε μεγάλη σπουδαιότητα για τους ανθρώπους της εποχής εκείνης  έτσι δεν μας κάνει εντύπωση που ο πατέρας των θεών είχε ανατραφεί στην Κρήτη με μέλι. 

 

Η λατρεία στη Μινωική Κρήτη ήταν φυσιοκρατική και έχει να κάνει με την ποιότητα της ζωής των ανθρώπων, όπως προκύπτει από τις παραστάσεις που έχουν διασωθεί. Η μέλισσα και το μέλι είχαν πολλή σημαντική θέση στον μινωικό πολιτισμό, αυτό αποδεικνύεται από τα αρχαιολογικά ευρήματα που απεικονίζουν μέλισσες. Η «Διπλή Μέλισσα» είναι ένα από τα διάσημα σε όλο τον κόσμο Μινωικά κοσμήματα, που προέρχονται από την νεκρόπολη Χρυσόλακος των Μαλίων. Ένα απίθανο κόσμημα, που παριστάνει δυο μέλισσες να έχουν ανάμεσα στα πόδια τους μια στρογγυλή κηρήθρα (μελόπιτα), όμοια με αυτές που συνήθιζαν να αφιερώνουν στις τράπεζες προσφορών για τη θεότητα. Η τέλεια απόδοση των μελισσών είναι απόλυτα φυσιοκρατική, ενώ το κόσμημα στο σύνολό του φαίνεται να έχει ένα συμβολισμό, που έχει τον πυρήνα του στη ζωή των μελισσών. 

 

Ένα ακόμα χρυσό κόσμημα που βρέθηκε στην νεκρόπολη της Ελεύθερνας το 2010 κρύβει ένα µυστικό. Αν αντιστρέψει κάποιος το κόσµηµα των 3 εκατ. θα διαπιστώσει πως απεικονίζει µία µέλισσα που έχει πρόσωπο και χαρακτηριστική κόµµωση της εποχής που µοιάζει µε περούκα (δαιδαλική οροφωτή φενάκη). «Πρόκειται για µοναδική απεικόνιση της µέλισσας ως θεάς, η οποία γονιµοποιεί τους ρόδακες που βρίσκονται στο πλάι», εξηγεί ο Νίκος Σταµπολίδης.