Ιμβερτάση ή οξύ

Ιμβερτάση ή οξύ
 
Τα οξέα όπως είναι το κιτρικό, το οξικό, το γαλακτικό, το οξαλικό ή το ταρταρικό χρησιμοποιήθηκαν παλαιότερα για να διασπώνται τα ζάχαρα στο σιρόπι και γενικότερα στην τροφή των μελισσών. Για την ίδια αιτία χρησιμοποιήθηκε και η ιμβερτάση η οποία είναι ένζυμο που διασπά την σουκρόζη σε απλά ζάχαρα (γλυκόζη και φρουκτόζη).

Η διάσπαση των ζαχάρων είτε με οξέα είτε με ένζυμα (ιμβερτοποίηση) βρέθηκε ότι δημιουργεί απωθητικές ουσίες στην τροφή με αποτέλεσμα οι μέλισσες όχι μόνο να μην λαμβάνουν τη τροφή αλλά υφίστανται και απώλειες. Σε πειράματα που έγιναν από Αμερικανούς επιστήμονες (Johansson & Johansson, 1977) βρέθηκαν τα εξής :

Α) Οι μέλισσες λαμβάνουν ταχύτερα την τροφή τους, όταν αυτή αποτελείται από τη κοινή ζάχαρη, παρά όταν αποτελείται από ιμβερτοποιημένη ζάχαρη (οξέα ή ένζυμα).
Β) Τα μελίσσια ξεχειμωνιάζουν καλύτερα όταν τροφοδοτούνται με σιρόπι της κοινής ζάχαρης παρά με ιμβερτοποιημένη ζάχαρη.
Γ) Μελίσσια τα οποία ξεχειμώνιασαν με τροφή στην οποία προστέθηκε ιμβερτάση έχασαν διπλάσιο αριθμό μελισσών από τα μελίσσια εκείνα που ξεχειμώνιασαν με τροφή στην οποία δεν προστέθηκε ιμβερτάση ή οποιονδήποτε οξύ.
Για τους λόγους αυτούς η προσθήκη ιμβερτάσης, κιτρικού οξέος ή οποιονδήποτε άλλου οξέος στην τροφή των μελισσών δεν ενδείκνυται..."