Φίλοι της Μέλισσας

Οι μέλισσες φροντίζουν τη φωλιά τους Οι μέλισσες φροντίζουν τη φωλιά τους και δουλεύουν ασταμάτητα μέσα σε αυτή. Εκτός από τις συλλέκτριες οι υπόλοιπες μέλισσες αναλαμβάνουν όλες τις υπόλοιπες εργασίες μέσα στη φωλιά.  Η φωλιά λοιπόν αποτελείται από έναν κοίλο χώρο και την είσοδο για να μπαινοβγαίνουν οι μέλισσες που είναι αρκετά μικρή, αλλά ότι πρέπει για να χωράνε οι μέλισσες. Στον εσωτερικό χώρο βλέπουμε τις κηρήθρες που χτίζουνε οι μέλισσες, στις οποίες τα κελιά έχουν σχήμα εξαγωνικό και χρησιμοποιούνται για την αποθήκευση μελιού και γύρης, αλλά και για την εκτροφή του γόνου. ΠΩΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ Η ΚΗΡΗΘΡΑ Χωρίς τις κηρήθρες οι μέλισσες δε θα μπορούσαν να αποθηκεύσουν τις τροφές τους, αλλά ούτε και να εκτρέψουν γόνο. Είναι τέτοια η αρχιτεκτονική δομή τους, που δε μπορούμε παρά να θαυμάσουμε αυτό το δημιούργημα της μέλισσας, για το υπέροχο αυτό αποτέλεσμα. Τα κενά που αφήνουν ανάμεσα στις κηρήθρες οι μέλισσες όταν τις χτίσουν, είναι 0,95 χιλιοστά για να μπορούν να περνάνε ε

ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΜΕΛΙΣΣΙΩΝ Οι μέλισσες χρειάζονται: α. πρωτεϊνες-αμινοξέα => γύρη β. υδατάνθρακες => νέκταρ ή μελίτωμα (μέλι) γ. λιπίδια => γύρη δ. βιταμίνες => γύρη (κυρίως) και μέλι ε. ιχνοστοιχεία => γύρη Τροφοδότηση με γύρη – παρατηρήσεις: 1. Η ικανοποίηση των αναγκών ενός μελισσιού σε γύρη δεν είναι δεδομένη 2. Συλλέγουμε γύρη με γυρεοπαγίδες 3. Γυρεόπιτα: 6 κιλά γύρης + 6 κιλά ζάχαρης αναμειγνύονται σε 0,5 λίτρα νερού (ανάμειξη 30-60 λεπτά) 4. Στο μελίσσι δίνονται 300 γραμμάρια γυρεόπιτας, δυο φορές τη βδομάδα Τροφοδότηση με νερό: - Ανάγκες: σε ζεστές μέρες έως και 2 λίτρα ανα μελίσσι - Η τροφοδότηση με ποτίστρες νερού εξωτερικές ή με τροφοδότες εισόδου, οροφής κλπ. Τροφοδότηση γίνεται: 1. Για δημιουργία αποθεμάτων με σκοπό το ξεχειμώνιασμα ή για κενά ανθοφορίας - Αργά το φθινόπωρο, Ιανουάριο, Μάιο ή Αύγουστο – Με ζαχαροζύμαρο (ζάχαρη και μέλι: 4-1) δικό μας - Όχι λεηλασία, δεν αποθηκεύεται, δε χαλά, πιο θρεπτι

Τροφοδότηση μελισσιών   Η τροφοδότηση των μελισσιών είναι η διαδικασία που παρέχουμε στα μελίσσια μας τροφή.Οι λόγοι που τροφοδοτούμε είναι γιατί υπάρχει έλλειψη φαγητού στην αποθήκη του μελισσιού,γιατί δεν υπάρχει ανθοφορία ή νεκταροέκκριση,είτε γιατί κάναμε κάποιο χειρισμό που απαιτεί την παροχή τροφής.Η τροφοδότηση μπορεί να γίνει με μέλι με σιρόπι με ζυμάρι     Ας δούμε πιο αναλυτικά τι τροφοδοτούμε και πότε: Μέλι: Είναι το βασικό είδος τροφοδότησης και το βασικό είδος τροφής των μελισσιών, που μπορεί να γίνει όλο το χρόνο.Είναι η καλύτερη τροφή για το μελίσσι,αρκεί να μην είναι ξινισμένο γιατί δημιουργεί δυσεντερίες και άλλες αρρώστιες.Βέβαια σε σύγκριση με τις υπόλοιπες τροφές,είναι η πιο ακριβή,αν σκεφτούμε ότι ένα κιλό μέλι μπορεί να αγοραστεί 4-5 ευρώ ή να πουληθεί ακόμα πιο ακριβά! Σιρόπι: Είναι η υγρή τροφή που παρασκευάζουμε εμείς με ζάχαρη και νερό.Αυτό το είδος τροφής χρησιμοποιείται για διάφορους λόγους και σκοπούς που θα αναφέρω

Πως  ιμβερτοποιούμε το σιρόπι Όσοι μελισσοκόμοι επιθυμούν πρώιμη ανάπτυξη στα μελίσσια πρέπει να κάνουν διέγερση στα μελίσσια τους βάζοντας σιρόπι. Πολλοί μελισσοκόμοι κάνουν δοκιμές βάζοντας ταυτόχρονα με τη ζάχαρη πορτοκάλι χυμό λεμονιού ασπράδι αυγού κλπ. Εχω δοκιμάσει πολλές μεθόδους και θέλω σήμερα να σας αναφέρω τη καλύτερη μέθοδο που εφάρμοσα και είδα αποτελέσματα.   Το λεμόνι μέσα στο σιρόπι, σύμφωνα με πηγές του εξωτερικού βοηθάει κατά το βρασμό στην ιμβερτοποίηση, δηλαδή στη διάσπαση της σουκρόζης σε φρουκτόζη και γλυκόζη. Αυτό είναι πιο εύπεπτο για τις μέλισσες. Μιλώντας παλαιότερα με τον κ Ανδρέα Θρασυβούλου μου είχε πει ότι μια τέτοιου είδους διαδικασία δεν εξυπηρετεί καθόλου τις μέλισσες, γιατί πρώτον δεν θέλουμε να βράσει το σιρόπι. Όταν βράζεται η ζάχαρη παράγεται μια ουσία hmf η οποία είναι τοξική για τις μέλισσες. Αλλά πέρα από αυτό σύμφωνα με εργαστηριακές δοκιμές στο ΑΠΘ οι μέλισσες δυσκολευόταν περισσότερο στη διάσπαση μετά την προσθήκη του

Ιμβερτάση ή οξύ   Τα οξέα όπως είναι το κιτρικό, το οξικό, το γαλακτικό, το οξαλικό ή το ταρταρικό χρησιμοποιήθηκαν παλαιότερα για να διασπώνται τα ζάχαρα στο σιρόπι και γενικότερα στην τροφή των μελισσών. Για την ίδια αιτία χρησιμοποιήθηκε και η ιμβερτάση η οποία είναι ένζυμο που διασπά την σουκρόζη σε απλά ζάχαρα (γλυκόζη και φρουκτόζη). Η διάσπαση των ζαχάρων είτε με οξέα είτε με ένζυμα (ιμβερτοποίηση) βρέθηκε ότι δημιουργεί απωθητικές ουσίες στην τροφή με αποτέλεσμα οι μέλισσες όχι μόνο να μην λαμβάνουν τη τροφή αλλά υφίστανται και απώλειες. Σε πειράματα που έγιναν από Αμερικανούς επιστήμονες (Johansson & Johansson, 1977) βρέθηκαν τα εξής : Α) Οι μέλισσες λαμβάνουν ταχύτερα την τροφή τους, όταν αυτή αποτελείται από τη κοινή ζάχαρη, παρά όταν αποτελείται από ιμβερτοποιημένη ζάχαρη (οξέα ή ένζυμα). Β) Τα μελίσσια ξεχειμωνιάζουν καλύτερα όταν τροφοδοτούνται με σιρόπι της κοινής ζάχαρης παρά με ιμβερτοποιημένη ζάχαρη. Γ) Μελίσσια τα οποία ξεχειμώνιασαν με τ